Анатолій Балуценка
4176 ЗОРКI
Прыгажосць вакол перад
вачамi,
Цуд убачыць хочацца
хутчэй,
Ў небе вераснёвымi начамi
Зоркi значна болей i ярчэй.
Ранiцай дзiвосныя хвiлiны,
Ды душа смуткуе ў гэты час,
Зоркi ззялi, нiбы журавiны,
I без следу згаслi разам ўраз.
11.09.2000
4219 АПОШНIЯ
ПАЦАЛУНКI
Апошнiя ад лета пацалункi,
Надоўга развiтацца трэба з iм,
Цудоўныя асеннiя малюнкi:
Блакiт у небе, залаты кiлiм.
I павуцiнне – лепшая прыкмета,
Што час ужо мiнае залаты,
Што бабскае шыбуе ў вырай лета,
Наперадзе чакаюць халады.
21.09.2000
4220
ЖУРАЎЛIНЫ КЛIН
Туманы паднiмаюцца з далiн,
I сонейка заззяла над зямлёю,
Прыемна бачыць жураўлiны клiн,
Што выцягнуў шнуры над галавою.
Ды на душы трывога ад тугi,
Што лета адспявала звонкай лiрай,
I час цудоўны, сэрцу дарагi
На крылах жураўлi нясуць у вырай.
21.09.2000
4277 АСЕННЯЕ
ПАВЕТРА
Паветра п'ю, як добрае вiно,
Што восенню чысцейшае, чым
росы,
Узнёсласць для душы дае яно,
I месца не знаходзiцца для прозы.
Апошнiя пагожыя дзянькi,
Даўно ўжо восень стала залатою,
Ды настрой яшчэ радасны такi,
Як быццам сустракаюся з
вясною.
4.10.2000
4306 ЗIМОВЫ
АБРУС
Ужо дажджы аплакалi зямлю,
Павысыхалi цалкам цяпер слёзы,
Спакою вецер не дае галлю,
Шумяць дубы, асiны i бярозы.
Абрус зiма паклала дарагi,
На поплаве, у лесе, ў чыстым полi,
Яго ўвесь час адбельваюць снягi,
Зiмой не будзе брудным ён нiколi.
12.10.2000
4356
ВОСЕНЬСКI ЛЕС
Сярод пажоўклай восеньскай лiстоты
Цi ў дзiўных кветках познiх верасоў
Прыемна я здзiўляюсь ад нагоды,
Калi знайду сям'ю баравiкоў.
Вялiкая i мудрая прырода!
Ад прыгажосцi восеньскiх лясоў
Прыходзяць i здзiўленне, i пяшчота,
А ў сэрцы да яе Тварца любоў.
20.10.2000
4513 ПАЛКАЕ
ЛЕТА
Ужо пазалацiў час лiст зялёны,
Ён хутка стане цалкам залаты,
Але я ў лета палкае ўлюбёны,
Любоў сваю аддаў я назаўжды.
Хоць восенню багатая прынада,
Як летам, прамень сонечны лаўлю,
Але не па душы зусiм мне здрада,
Я толькi лета палкае люблю.
12.11.2000
4567 ЗМЕНЫ
Жыць доўга загадалi фаэтоны
I рэзвых троек бомы з-пад дугi,
Бо у жыцця iмклiвыя законы,
Час твар дае яму зусiм другi.
Ды засталiсь у дрэў такiя ж кроны,
I ранкам сонца узыходзiць зноў,
Глядзiць на месяц, як раней, ўлюбёны,
Не здатны змены закранаць любоў.
15.11.2000
4568 IДУ СЦЕЖКАЮ
Асфальтаваю крочыць лепш шашою,
Чым слаба бачнай сцежкай палявой,
Але прыемна адчуваць душою,
Як кветкi прывiтаюцца з табой.
Вакол снягi раскiнулi рамонкi,
I жабы спрытна скочуць у ваду,
Павiс у небе жаваранак звонкi,
Прыемна мне, як сцежкаю iду.
15.11.2000
4578 ЗАЛАТЫЯ
СОСНЫ
Я змалку вельмi лес люблю,
Ён мне – як першае
каханне,
Хвiлiны радасцi лаўлю,
Iду як к соснам на спатканне.
Бук сустракаў я i самшыт,
Ды любы мне пейзаж
дзiвосны,
Як ў небе – сонца i блакiт,
А побач – залатыя сосны.
17.11.2000
4581 ГЕРОI
ВЕРША
Мае героi – горы i далiны,
Лес, поле, луг i берагi ракi,
Квiтучыя сады i журавiны,
У восеньскiх барах баравiкi.
I ў золаце цудоўныя бярозы,
I раннiя сумёты хрызантэм,
Таму няма маркоты i пагрозы,
Што не знайду для верша болей тэм.
17.11.2000
4601 МIНУЛАЯ ЖАЛОБА
Плакалi асеннiя бярозы
Па сваёй лiстоце залатой,
Ды пачалiсь раннiя марозы,
I журба змянiлась на спакой.
Золата бярозам да спадобы,
Але ў бруд пападала дабро,
Ды мiнуў, нарэшце, час жалобы:
Іней убраў вецце ў
серабро.
19.11.2000
4620 МЯЦЕЛIЦА
Дождж марзянкаю болей у
шыбы не б'е,
Адгуляла ўжо восень дажынкi,
Закружыла мяцелiца танцы свае,
Запрасiў вецер ў скокi сняжынкi.
I, здаецца, абрус разаслаў белы пух,
Ляжыць стала i больш не растае,
Не спыняюць сняжынкi цудоўны свой рух,
А мяцелiца песнi спявае.
23.11.2000
4621 УПАЛI
СНЯГI
Раней усходы хвалявалi,
Натхняла золата бяроз,
Снягi ў радкi мае упалi,
Страфу ахутвае мароз.
Душа не поўнiцца тугою,
I сэрца холад не гняце,
Бо ў марах я ужо з вясною,
Бо хутка вiшня зацвiце.
23.11.2000
4641 ДОЖДЖ
Упала кропля, а пасля другая,
I дождж палiў, як быццам бы з вядра,
Зара на даляглядзе залатая,
Павiслi ў небе нiцi з серабра.
Дождж скончыўся, i серабро
прапала,
Ды хмара зацягнула неба кут,
I золата жалезам шэрым стала,
Але натхненне даў дзiвосны цуд.
25.11.2000
4652 ПЯЛЁНКI
Дакарэнна ўсё змянiлась звонку,
I, вядома, дзякаваць каму,
Снег паслаў бялюткую пялёнку,
Пачынае калыхаць зiму.
Ды зiма, як волат, вырастае,
А трава пад снегам бачыць сны,
Вельмi хутка белы снег растае,
I пялёнка будзе для вясны.
27.11.2000
4656 ВЯСНОВЫ
БОР
Калi натхненне дораць вёсны,
Люблю хадзiць ў сасновы бор,
Павук наладзiў свае кросны
I тчэ карункавы узор.
Гуляе сонца па палянках
У дзiдах травеньскай травы,
Люблю прыходзiць ў лес па ранках:
Дурманiць водар ад смалы.
28.11.2000
4658 ЛЕС ЗIМОЙ
Прыгожы, нiбы волат, лес зiмой,
Бо хвоя зелянiну зберагре,
Душа набудзе ад яе спакой,
Да вершалiн ад радасцi ўзлятае.
Снег пакрывае хвою i зямлю,
Ляцiць з галля i ззяе, як сузор'е,
Я з радасцю заўжды iсцi люблю
Зiмовым лесам ў добрае надвор'е.
28.11.2000
4702 АСАЛОДА
ЗЯМЛI
Я у зямлi вясковай у зяцях,
Але яна даўно мне роднай стала,
Ляжыць вакол палёў, лясоў абсяг,
Красой яна сваёй зачаравала.
Я за яе трымаўся, як Антэй,
Знаходзiў для адведзiнаў нагоду,
Пранеслась шмат вiхораў i завей,
А я дасюль зямлi п'ю асалоду.
3.12.2000
4731
ГАРАДСКI ПЕЙЗАЖ
Маркота ў гарадскiх дварах,
Пейзаж натхнення не народзiць,
Садзiцца сонейка за дах,
З-за даху ранкам зноў усходзiць.
Пайду на поплаў цi на луг,
Душа спявае на раздоллi,
Там бачны сонца поўны круг,
Маркота не прыйдзе нiколi.
7.12.2000
4828 СТРУНА
ВЯСНЫ
Развезла прадвясеннія шляхi,
Яшчэ не паднялася зелянiна,
Але зiмовай больш няма тугi,
I музыка ў душы гучыць няспынна.
Бо з выраю ужо ляцiць вясна,
Бо скочылась зiмовае чаканне,
Гучыць ў маёй душы вясны струна,
Яна пяе нястомна пра каханне.
30.12.2000
4846 СIНЬ
ВАДЫ
Клiчуць сiнявокiя азёры,
Берагi высокiя ракi,
Залаты пясочак, як на моры,
Вабяць з iзумруду мурагi.
Як нявеста, цягне к сабе лета,
Спеў яго адвечна малады,
Радасцю заўжды душа сагрэта,
Як глядзець бясконца ў сiнь вады.
1.01.2001
4847
СНЕГАПАД
Снег спадае, як пух тапалiны,
Засцiлае абрусам зямлю,
I малюе, як ў казцы, карцiны,
Снегапад назiраць я люблю.
Была чорнай, як вугаль, дарога,
Ды сняжынкi пачалi свой рух,
Яны сыплюцца, нiбы з нiчога,
I кладуцца ласкава, як пух.
1.01.2001
4867
ПРАДВЕСНЕ
Праменьчыкi ў рукi лаўлю
I слухаю ветрыка песнi,
Як снег пакiдае зямлю,
Разбег пачынае прадвесне.
Вясна – час цудоўных надзей,
Душа асалоды чакае,
Бо сонейка свецiць ярчэй,
Душу ад пакут ачышчае.
4.01.2001
4899
КАШТОЎНЫ ДАРУНАК
Мой найлепшы каштоўны дарунак –
Родны край, ён душы дарагi,
Мяне вабiць тут кожны малюнак:
Чмель над кветкай, на лузе стагi,
Рэчкi плынь, дзiўны лес задуменны,
I цудоўны блакiт у нябёс,
Я ў адданай любовi нязменны,
За дарунак свой дзякую лёс.
9.01.2001
4947
НЯСКОНЧАНЫ РАДОК
Ўсё спала лiсце залатое,
Ў галлi завiс адзiн лiсток,
Удзячны золату за тое,
Адзначыў я яго здалёк.
Ў натоўпе кожнага не бачыў,
Але мiжвольна сцiшыў крок,
Бо поруч золата адзначыў,
Нiбы няскончаны радок.
17.01.2001
4990
ВЯСНОВЫЯ РУЖЫ
Мне
радасць дарыла глыбокая восень
Лiстотай сваёй залатою,
Ў мiнулым даўно павуцiнне i просiнь,
Ды я не сумую зiмою.
Не вернецца болей вясновае дзiва,
I замецi кружаць, i сцюжы,
Бяжыць час зiмою галопам iмклiва,
Ды ў мроях – вясновыя ружы.
24.01.2001
4992 ХВАЛI
ЖЫЦЦЯ
Гайдалi мяне Сожа любага хвалi,
I песцiла Мiнскае мора,
Мне Чорнага мора прыбоi спявалi,
Ды з iм развiтаўся я скора.
Заходнi Буг стаў мне жаданы i мiлы,
З яго вады шмат прыйшлось выпiць,
Цяпер ужо будуць да самай магiлы
Гайдаць мяне Пiна i Прыпяць.
24.01.2001
4993 КАРЦIНЫ
ЮНАЦТВА
Далёка я жыў доўгi час ад Айчыны,
Але не ўтваралась мяжы,
У мроях ў балотах збiраў журавiны,
Купаўся у любым Сажы.
Адчуў ў сваiм сэрцы значэнне Айчыны,
I шчасце быць з роднай зямлёй,
У снах толькi бачыў юнацтва карцiны,
Павек цяпер разам я з ёй.
24.01.2001
5047 МАРА АБ ЛЕЦЕ
З надзеяю мару аб будучым леце,
Натхненне у сэрцы нашу,
Бо сонца ласкава i радасна свецiць
I шчасцем натхняе душу.
3.02.2001
5050 ЛЮБАЯ
ВОСЕНЬ
Бабскае лета, ляцiць павуцiнне,
Лепш не бывае красы!
Любая восень душу не пакiне
Ўзiмку ў благiя часы.
3.02.2001
5152 ЗIМОВАЯ
ТУГА
Бачу ў мроях белыя рамонкi,
Хоць цяпер вакол ляжаць снягi,
Адчуваю лета голас звонкi,
I зiмовай больш няма тугi.
21.02.2001
5217 СТРЭЦЬ
СОНЕЙКА
Пошчакi, трэлi, рулады,
Iмi душу абагрэў,
Птушкi стрэць сонейка рады,
Слухаць люблю iхнi спеў.
2.03.2001
5245 ЛУГАВЫЯ
КВЕТКI
Хай лепей будуць кветкi лугавыя,
Чым ружы, што ў букеце адцвiлi,
Бо да спадобы мне яны жывыя
У мурагу цудоўным на зямлi.
7.03.2001
5247 ТРАВЫ
Адным лепш заўжды толькi росныя травы,
Другiм – ў ззяннi сонца трава,
Бо водар духмяны i выгляд цiкавы,
Аж кругам iдзе галава.
7.03.2001
5275 ЗIМОВЫ
СОН
Сады яшчэ бачаць сон страшны зiмовы
Ў якiм i туга, i журба,
Ды час наблiжаецца радасны новы,
Вясну ўжо адчула вярба.
12.03.2001
5285 АДЧУЦЬ ВЯСНУ
Вясна штогод здараецца заўсёды
Памiж зiмой i летам на мяжы,
Адчуць магчыма дзiўны цуд прыроды,
Калi вясна буяе у душы.
13.03.2001
5308 БЕЛ-ЧЫРВОНАЯ ВIШНЯ
Кiпела вiшня белым цветам,
Пялёсткi слала на зямлю,
Яна чырвонай стала к лету,
За колеры яе люблю.
16.03.2001
5383 РАТУНАК
Бярозкi бягуць маладыя, як козы,
Шлях доўгi, ды спёка ўвесь дзень,
Я лягу ў траву каля старай бярозы,
Ратунак дае яе цень.
28.03.2001
5391 ВЯСНОВЫЯ
АРЭЛI
Яшчэ шпакi мелодыi не пелi,
Не раставалі зімнiя снягi,
Нясуць мяне вясновыя арэлi
Блiжэй да шчасця, далей ад тугi.
29.03.2001
5403 ЗАЛАТАЯ
ВОСЕНЬ
Ужо зiму халодную чакалi,
Яна не ў змозе ўзяць правы спаўна,
I восень залатая крочыць далей,
Ды цёплая такая, як вясна.
31.03.2001
5411 ЖАРТ
ВЯСНЫ
Быў цёплым люты, лiлась асалода,
Здавалась, што вясна прымае старт,
Ды у вясны – жаночая прырода,
Бо цеплыня – звычайны добры жарт.
1.04.2001
5420 ЖАДАНАЯ
ВЯСНА
Гляджу на луг, на плынь ракi,
Ужо канчаецца прадвесне,
На крылах буслы i шпакi
Вясну жаданую прынеслi.
1.04.2001
5502 АКНО
ДУШЫ
Чароўны час чакаю я даўно,
Каб вiшня зацвiла бялюткiм цветам,
I расчыню ў вясну душы акно,
Каб любавацца дзiўным боскiм светам.
12.04.2001
5589 РАМОНКI
Спеў лета пачаўся узнёслы
i звонкi,
I радуе вока абшар,
Як сонейка ў белых аблоках, рамонкi –
Цудоўны зямлi боскi дар.
20.04.2001
5594 ЧАРОЎНАЯ ВЯСНА
Прыгажосць якую даў Ўсявышнi!
Я вясну чароўную люблю,
Бо пялёсткi абсыпаюць вiшнi,
Аздабляюць неба i зямлю.
21.04.2001
5596 ВЯСНОВЫ
НАСТРОЙ
Асалода вясновых садоў,
З ёю нават няма параўнання,
Цвiтуць вiшнi i яблынi зноў,
I ствараюць настрой для кахання.
21.04.2001
5597 КЛIЧА
ЛЮБОЎ
Ўжо вяртаюцца буслы дамоў,
Ад вякоў зберагаюць парадак,
Бо iх клiча упарта любоў,
Яны ў дзюбах нясуць буслянятак.
21.04.2001
5599 ЖАДАНЫ
ЧАС
Песнi шчасця спявае пчала,
Ў садах кветкi льюць водар духмяны,
Бо вясновая радасць прыйшла,
Час кахання, час сэрцу жаданы.
21.04.2001
5600 ЧЫСТАЯ
ПЛЫНЬ
Каламуць дакучала, бо моцнай была,
Бегла хуткая плынь без супынкi,
Не спяшаецца плынь, бо паводка прайшла,
Чысцiня яе, як у расiнкi.
21.04.2001
5601 НОВЫ
ШЛЯХ
Звык да вандровак, развiтацца шкода,
Хадзiў i па лясах, i па лугах,
Але, калi спаткаецца нагода,
З натхненнем выбiраю новы шлях.
22.04.2001
5611 АДНА
БЯРОЗКА
Шмат сосен у лесе, яны не хвалююць,
Хоць золата ззяе ў кары,
Ды струны душы хваляванне адчуюць:
Бярозка адна на гары.
24.04.2001
5699 ЗАЛАТАЯ
ЛIСТОТА
Пападалi пялёсткi на зямлю,
I яблыкi здымаць прыйшла нагода,
Ды яблыньку за тое я люблю,
Што залатая ёсць на ёй лiстота.
6.05.2001
5702 ПЕРШЫ
ЎРАДЖАЙ
Прыемна, як пасадзiш добры сад,
I кветак дачакаешся вясновых,
Я першаму ўраджаю вельмi рад,
Ён дадае магутных сiл жыццёвых.
6.05.2001
5706 ЗЯМЛЯ
АЙЧЫНЫ
Зямля Айчыны! Ў спёку i завею
Нiдзе няма другой зямлi мiлей,
Душу тваёй пяшчотай шчодрай грэю
I чэрпаю магутнасць, як Антэй.
7.05.2001
5715 МАЛЮНКI
ВЯСНЫ
Зiма сцюдзёная, няйначай,
Ды ў тым яе няма вiны,
Пад снежнай коўдраю я бачу
Малюнкi будучай вясны.
8.05.2001
5744 ВЕЧНЫ
РУХ
Куды бягуць бялюткiя аблокi,
I плынь нясе блакiтная рака,
I залатое сонца робiць крокi?
Чыя дае iм вечны рух рука?
12.05.2001
5781 ЦЁПЛЫЯ
АДНОСIНЫ
Мне цёплых хочацца адносiн,
Як ў смагу мець глыток вады,
Хаджу сярод бяроз i сосен,
Iх шчодра лес дае заўжды.
18.05.2001
5834 УЗДЫМ У ДУШЫ
Мядовыя лугi, ў блакiце неба,
I рэчкi плынь у ззяннi залатым,
Душы натхнення лепшага не трэба,
У ёй ад дзiўнай прыгажосцi ўздым.
25.05.2001
5839 ДЫВАНЫ
ЧАСУ
Адзiн дыван, пасля зусiм другi
Час хутка рассцiлае пад нагамi,
Вясновых кветак белыя снягi
Зiмовымi змяняюцца снягамi.
27.05.2001
5905 УРАЖАННI
Дамоў цудоўныя уражаннi нясу,
Хоць прарыбачыў цэлы дзень без толку,
З натхненнем назiраў чароўную расу,
I ў кроплях бачыў сонца i вясёлку.
3.06.2001
5910 АБЛОКI
Хаця аблокi белыя люблю,
Гляджу на iх i радуюсь бясконца,
Яны кiдаюць ценi на зямлю,
Прыгожыя, а затуляюць сонца.
4.06.2001
5919 ЧЫРВОНЫ
ЯБЛЫК
Упрыгожваюць кветкi зямлю,
Iх чароўнай вясною мiльёны,
Ды я яблыньку шчыра люблю
Больш за яблык духмяны чырвоны.
5.06.2001
5931
ЗАМАЛЁЎКА
Зара закату загарэлась,
Знянацку знiкнуўшы затым,
Зазiхацелi зырка зоркi
Здалёку ззяннем залатым.
6.06.2001
5976
ЗГУБЛЕНАЯ КРАСА
Валошкi ў жыце назiраць люблю,
Бо сiнь у iх такая, як у неба,
Як серп кладзе iх з жытам на зямлю,
Нiкому красы згубленай не трэба.
12.06.2001